آب­های زیرزمینی در قیاس با آب­های سطحی دارای مزیت­های مختلفی مانند کیفیت بالاتر و آلودگی کمتر هستند. مطالعه کمیت و کیفیت این منابع و رابطه خاص آن با ویژگی­های سطح زمین، کمترین و حداقل تلاش در مورد حفاظت از این منابع ارزشمند خواهدبود. هدف از این پژوهش ارزیابی کیفی آب­های زیرزمینی دشت کامیاران می­ باشد که 11 محل نمونه­برداری دارد که شامل چشمه چاه عمیق و نیمه عمیق می­باشند بررسی هیدروشیمی نمونه آب­ها با استفاده از داده­های به دست آمده از آنالیز کیفی آب به صورت نمودارهای پایپر، شولر، ویل­کوکس، گیبس و دررو در نرم افزار AqQA مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته­است و مورد تحلیل آماری با آزمون LSD و آزمون ANOVA قرارگرفت و در نهایت به­وسیله سامانه اطلاعات جغرافیایی با روش زمین آماری کریجینگ مورد پهنه­بندی قرار گرفت. نتایج به­دست­آمده از دیاگرام پایپر نشان داده­است که تیپ آب ایستگاه­های مورد مطالعه Ca-SO4 وCl-Mg  می­باشد آب منطقه مورد مطالعه توسط دیاگرام شولر برای شرب در حد مناسب و دیاگرام ویلکوکس C2S1 قرار دارد که تیپ مناسب برای کشاورزی می­باشد و دیاگرام گیبس نشان داده­است که تحت تاثیر فرسایش سازندهای منطقه می­باشد، دیاگرام دررو نشان می­دهد کهTDS  کمتر از 450 میلی­گرم بر لیتر است و خطر شوری و خطر منیزیم در منطقه پایین است. دلیل وجود آب باکیفیت مناسب دشت مورد مطالعه شامل وجود کانی­های دولومیت و نیز عدم وجود کارخانه ها و فاضلاب­های شهری و روستایی و استفاده بهینه مردم منطقه از منابع آب است.